DE ‘ROLEX-CASUS’ EN DE TAXATIE VAN KUNST

De waardebepaling van kostbaarheden, kunst en exclusieve items kan complex zijn. Daarbij is een uitgangspunt dat een verzekerde in de gelegenheid moet worden gesteld om binnen een redelijke termijn het object te kunnen vervangen. Wat als een redelijke termijn mag worden beschouwd, is enigszins grijs gebied maar in elk geval geen drie jaar maar ook weer geen drie minuten.

De problematiek van deze ‘Rolex-casus’ komt ook terug in de waarde van kunst. Sommige internationaal hedendaagse kunstenaars zijn zo succesvol dat er wachtlijsten ontstaan. Een kunstwerk is dan niet direct verkrijgbaar bij de galerie (primaire markt). Een kunstwerk is sneller verkrijgbaar in de kunsthandel of het veilingwezen (secondaire markt). Maar dan mogelijk wel tegen een meerprijs in vergelijking met de galerieprijs.

Dus binnen korte termijn vervangen leidt dan tot een hogere vervangingswaarde. Een taxatierapport anticipeert, zover mogelijk en aanvaardbaar, deze vervangingswaarde binnen redelijke termijn. Dit kan helpen discussies voorkomen en creëert een duidelijker uitgangspunt voor zowel verzekerde als verzekeraar.